Hey yang di sana!

Belog ni masih kosong. Masih mentah. Moga kunjungan kalian menghapus gundah. :)

Sunday 28 July 2013

#15 KOSONG

Sejahtera ke atas kamu.


Entri pertama dulu (#1 Awal Kalam) sudah aku jelaskan macam mana penglibatan awal aku menulis puisi.

Complicated betul tulisan aku -.-'


KOSONG?




"Banyak KOSONG
Sana-sini
Compang-camping di mana-mana pun
KOSONG,
KOSONG!

KOSONGnya ruang
KOSONGnya cinta
KOSONGnya diri
keKOSONGan
bukan tak berisi
cuma kosongkan yang penuh"

(kosong, 2011)


Hari ni aku tergerak hati untuk cerita lebih lagi tentang seorang KOSONG. (entri ni boleh aku forwardkan linknya kalau ada yang tanya soalan yang sama nanti. hahaha)

Ramai persoalkan, kenapa KOSONG?
Jawapan aku, "Panjang ceritanya." 
Terbaru, jawapan aku pada seorang follower (@muhaiminhassim) di Twitter begini bunyinya;
"Pendekkan, kosong banyak definisi. Subjektif. Interpretasi mengikut situasi."

Subjektif.
Cuba bukak kamus sat, tengok apa maksud 'kosong'?
Aku jumpa: Nombor; Sifar, kelapangan, ruang

Dan interpretasi 'kosong' tu sendiri kita ikut situasi. Situasi aku ketika terlintas nickname ni menggambarkan maksud nama tu sendiri (terlalu subjektif untuk diterangkan. biar aku simpan untuk diri sendiri k). Dan aku (ketika tu; 2008) rasa sangat dekat dengan lagu Kosong - Dewa19

"...Kosong yang hanya ku rasakan..."

Dan ye, lagu Kosong - Najwa Latif yang baru beberapa tahun ni muncul, juga sangat mirip dengan situasi aku.

"...Kau buat kurasa kosong, kosong~"

Bagi aku, definisi 'kosong' tu sendiri lebih luas. Kat bawah ni aku paste-kan puisi picisan aku di Gelanggang Puitis, berkurun yang lalu.







KOSONG itu apa?
kosong itu angka.
kosong itu tiada nilai.
kosong itu rasa.
kosong itu suasana.
kosong itu ruang.
kosong itu kehilangan.
kosong itu sepi.
kosong itu tak berwarna.
kosong itu jernih.
kosong itu bosan.
kosong itu, kosong ini.
Lagi?
Ah. Abaikan.
Hye, aku kosong."


...dan banyak lagi maksudnya yang mungkin aku sendiri tak pernah terfikir.


Menjadi seorang KOSONG bagi aku tak mudah. Aku bukan penulis sepenuh masa. Menulis (atau aku lebih suka panggil ContengRasa) ni sebenarnya terapi untuk aku. Waktu impak emosi yang kuat melanda, ada bisik-bisik kata melintasi minda. Mungkin dengan mencontengnya dapat mengekspresikan apa yang aku rasa. Apa yang aku fikirkan; yang tak terzahir dalam bentuk perlakuan.


Menjadi seorang KOSONG, impak feedback daripada orang sekeliling kadang menjadikan aku bingung. Complicated/Confusing sangat ke seorang aku? Sejak awal kemunculan aku (di Gelanggang & Kapasitor, hingga ke Twitter), ramai salah anggap aku ni lelaki. Aku ternganga sendiri.


Mungkin sebab ruangan info peribadi yang selalu aku kosongkan buat orang lebih selesa mengandaikan aku lelaki. Mungkin jugak sebab avatar yang aku guna selalunya bersifat general, subjektif dan tak memihak kepada sifat feminin. 


Naahh! Aku seorang gadis biasa. Punya cela. Sama macam kalian; tak sempurna. Jujurnya aku tak pernah merancang untuk menjadi yang MISTERI atau apa. Sejak awal aku mengandaikan yang jantina/butir peribadi takkan mempengaruhi apa yang aku bakal tulis. Kalian boleh abaikan part tu. Serius. Aku lebih selesa kita membicarakan tentang perkara-perkara yang lebih penting daripada keremehan MISTERI SEORANG KOSONG yang sememangnya kosong ni.


Satu lagi, menconteng rasa dengan identiti KOSONG ni mengajar aku untuk selalu berfikir secara general. Aku tak suka menjadi bias atau terlalu rigid, spesifik. Aku suka fleksibel. Kalau tengok puisi-puisi/contengan aku pun selalunya membawa isu yang mungkin dirasa majoriti kita. Contohnya hari ni aku tweet;


"Pernah tak rasa kekosongan di mana2, diam dan fikir mana kekurangannya?"


Aku rasa cukuplah penerangan aku tentang seorang KOSONG. Harap kalian mampu cerna riwayat aku yang complicated ni. Mungkin lain kali aku cerita tentang macam mana dapat idea untuk puisi pulak.


Kat bawah ni aku share related stuff pasal kosong. Apa pun aku nak pesan,


Jangan biarkan perasaan kosong membelenggu kalian. 
Saratkan dengan perkara-perkara yang perlu dalam hidup seorang manusia. Kita semua manusia. Manusia; hamba Sang Pencipta.


Wallahu'alam.


Puisi Kosong by Ar 


BisikKosong: Entri terpanjang setakat ni. Haha